-
29.05.2025|
14:03
Զոլավոր կտորից մի տոպրակ ունեինք, որ միշտ մածնով լցված՝ կախված էր խոհանոցում՝ ծորակի տակ։ Ջուրը տակից կաթիլ-կաթիլ գնում էր, ու մեջը մածունը՝ քամվում...
-
28.05.2025|
13:04
«Ա՛զգ հայոց, թուրքը՝ մեր բանական հոտի դարավոր թշնամին նվաճել է Ալեքսանդրապոլը, շարժվում է դեպի սիրտը մեր երկրի, մեր հավատի, մեր կենսագրության: Գալիս է Արարատյան Երկրի վրա...
-
27.05.2025|
21:29
Երբ լավաշը բացելուց հետո ձգում են բարձի վրա ու դրանով խփում թոնրի պատին, լավաշը սովորական ուտելիքից վերածվում ա պաշտամունքի առարկայի։ Չէ՞ որ բարձի վրա գլուխ ենք գնում, բարձի վրա երազ ենք տեսնում, աչքերից քունը փախցնող մտքեր ենք մտածում...
-
26.05.2025|
16:05
Ես արհեստական բանականությանը երես չեմ տալիս։ Որ իրան շատ լքված չզգա, շաբաթը մեկ բացում, մի անկապ հարց եմ տալիս, ասենք՝ ինչո՞վ ա պոմիդորով ձվածեղը տարբերվում կլարնետից...
-
25.05.2025|
11:15
Ամենաայլանդակ երևույթն այն չի, որ նիկոլն ալիևի և էրդոհանի «жостик»-ն էր, ըստ տպավորության, այլ այն, որ դեռ հասարակության մեջ դրան պաշտողներ կան...
-
24.05.2025|
13:02
Դիոգենեսը պատրաստվում էր ճաշելու։ Նրա ճաշը բաղկացած էր հացից և ոսպից։
Նրան է մոտենում մեկ այլ փիլիսոփա՝ Արիստիպոսը, ով թագավորի սիրելին էր և ապրում էր բարեկեցիկ կյանքով...
-
23.05.2025|
15:35
Խոսքը խոսք է բերում: Բայց լռությունը լռություն չի բերում: Լռությունը բերում է մտատանջություն: Բերում է սպասում: Բերում է հարկադրանք: Որովհետև միայն լռությունն է, որ դեռ ծնրադիր է կողոպտված էության խորանում...
-
22.05.2025|
19:06
Ես պատրաստ եմ օրերով կանգնել օդանավակայանի սպասասրահում և դիտել, թե ինչպես են երկար բաժանումից հետո իրար հանդիպում մարդիկ: Դա զարմանալի մի բան է...
-
21.05.2025|
15:17
Շատ վաղուց էր, հեռու, օտար, անհարազատ մի քաղաքում: Կեսգիշերին ես վազում էի դատարկ փողոցներով և հստակ լսում էի այն գնացքի շչակի ձայնը, որի ուղևորը պիտի լինեի...
-
20.05.2025|
12:37
Հայերենում բութը երեք կիրառություն ունի՝ կետադրական, անատոմիական ու ճանաչողական։
Դրանք բոլորն էլ կարևոր են ու պետք ա համաչափ տեղաբաշխել։ Չի կարելի ամեն բառի վրա բութ դնել ու ամբող ազգային ռեսուրսը ծախսել տեքստերի վրա...